جامعه

‍ آسیب شناسی ساختاری شهری بوکان

* سیروان مام خضری
در عصر حاضر که عصر جهانی شدن نام گرفته ،گذار سریع ومداوم ازیک وضعیت به وضعیت دیگر به عنوان یک اصل اساسی وواقعیتی غیر قابل انکار در جریان است .همراه با این تحولات پدیده ی شهرنشینی وگذاراز زندگی روستایی به زندگی شهری به صورتی بسیار سریع اتفاق افتاده است .دراین میان همراه باتحولات جدید در عرصه ی شهرنشینی ،مناطق کردنشین ایران به نوعی با این تحولات مواجه شده اند.در طی چند دهه ی اخیر،بعد از پایان جنگ هشت ساله ی تحمیلی درسال ۱۳۶۷ ،شاهد مرحله ای جدید از سازندگی وگذار از زندگی روستایی به شهری در مناطق غربی ایران وبه ویژه شهرهای کرد نشین بوده ایم.در این بین آنچه مورد توجه است وضعیت شهر بوکان در مقایسه با وضعیت دیگر شهرهای کردنشین است .درواقع ،بایک نگاه کلی به وضعیت شهر بوکان می توان وضعیت تآسف بار نحوه پیشرفت این شهر را در مقایسه با دیگر شهرهای کردنشین مورد توجه قرار داد که بخش عمده ی آن ناشی ازعدم مدیریت وبرنامه ریزی دقیق توسط مدیران شهری بوکان می باشد.در کل قصد نگارنده این است که بانگاهی به وضعیت شهر بوکان،مسائل ومشکلات اساسی این شهررا همچون آیینه ای تمام نما نشان دهد وطرحهای اساسی را که می تواند برای مقابله با وضعیت موجود به کار گرفته شود،برشمارد.بادقت در وضعیت شهرهای همجوار ونزدیک به شهربوکان ،مانند سقز ،مهابادوحتی تا حدودی شهرهای دورتر مانند اشنویه وپیرانشهر،به خوبی این نکته به چشم می آید که بوکان در مقایسه با این شهرها نه تنها پیشرفت جشم گیری را به خود ندیده است بلکه در اصول واساس ساختار شهری با نوعی در جا زدن مواجه شده است به گونه ای که شهر بوکان به ویژه در طی ۱۰سال اخیر ،حجم گسترده ای از مهاجرت ومتعاقب آن افزایش جمعیت را شاهد بوده است ،اما در مقابل امکانات رفاهی وشهری تغیری را به خود ندیده است واین روند به گونه ای بوده که شهر بوکان در طی چند سال اخیر نسبت به شهری همانند سقز در ابعاد مختلف از بی مدیریتی وعدم برنامه ریزی جدید وکارا مد رنج بکشد واقعیت این است که درحال حاضر تنها می توان نام وپیشینه ی درخشان شهر بوکان را به گونه ای افتخار آمیز بر زبان آورد ،اما نمی توان بوکان را شهری به معنای امروزی ومدرن “شهر”قلمداد کرد.در کل می توان گفت:بوکان را به شهری بدون داشتن روح شهرنشینی تبدیل کرده اند که این خود بسیار نابجا بوده وشایسته مردمان اصیل وبافرهنگ این شهر نیست .ازجمله مهمترین معضلاتی که درنتیجه ی عدم مدیریت مسئولان ومقامات شهری پیشین بوکان به وجود آمده است،می توان به مواردی همچون وضعیت تآسف بار آسفالت خیابان ها وکوچه های شهر –کهنه وفرسوده بودن معابر شهری وکانال کشی های آن –عدم توجه به نطافت وزیبایی معابر شهری وفضاهای سبز شهروتبعیض در خدمات رسانی وانجام طرحهای عمرانی در مناطق مختلف شهر….ازجمله مهمترین معضلاتی هستند که شاید برای هرشهروند ساکن شهر بوکان نااشنا نبوده وازاین رو ازبیان بیشتر این مصائب ومشکلات خودداری می کنم.حال باتوجه به مسائل پیش رو ،مسئولان شهر بوکان باید تمام تلاششان این باشد که با اتکاءبه اراده ونیروی جوانی وبه عرصه کشاندن استعداد جوانی ،اوضاع شهر را سروسامان دهند .سامان دادن مسائل شهر با ارائه ی برنامه های منسجم که درقالب آن ،شهراز بند باند بازی ها ورشوه خواری ها پاک شود وبودجه ای که متعلق به مردم شهر است ،ازناکجا آباد سردر نیاورد.مسئولان باید تلاش برای مردم رادر دستور کار خود قرار دهند وبکوشند آینده ای را شایسته مردم بافرهنگ واصیل بوکان است،فراهم اورند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا