تصویریعلمی پزشکیفناوری و اطلاعات

سفری به دنیای نجوم

دیار بهرامی منجم آماتور،یوفولوژیست آماتور

بیایید با علمی نا محدود،وسیع،شگفت انگیز در عین حال دارای زیبایی های منحصر به فردش که چشم و گوش و فکر و قلب انشان را از دیرباز به خود جلب کرده است آشنایتان کنم.این علم،علم اخترشناسی است.

 

 

اخترشناسی،ستاره شناسی یا نجوم به دانش بررسی موقعیت،تغییرات،حرکت و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی{پدیده های آسمانی}از جمله ستاره ها،سیاره ها،دنباله دار ها و کهکشان ها و پدیده هایی مانند شفق قطبی و تابش زمینه کیهانی گفته می شود که منشا آن ها در خارج از جو زمین است.اخترشناسی خود به چند شاخه مختلف تقسیم میشود از جمله اخترشناسی خورشیدی،اخترشناسی سیاره شناسی،اخترشناسی ستاره شناسی،اخترشناسی کهکشانی،اخترشناسی فراکهکشانی و اخترشناسی کیهان شناسی.
رشته های مرتبط: اخترشناسی با رشته هایی همچون فیزیک،شیمی،فیزیک حرکت ارتباط تنگاتنگ و همچنین با رشته کیهان شناسی(پیدایش و تکامل عالم) ارتباط نزدیکی دارد.
دو رشته اخترشناسی: در قرن بیستم،رشته اخترشناسی به دو رشته اخترشناسی رصدی و اخترشناسی نظری تبدیل شد.در اخترشناسی رصدی به دنبال گردآوری داده ها و پردازش آن ها و همچنین ساخت و نگهداری ابزارهای اخترشناسی هستیم.در اخترشناسی نظری به دنبال کسب اطمینان از صحت نتایج به دست آمده از مدل های تحلیلی و تحلیل های کامپیوتری هستیم.این دو رشته یکدیگر را کامل میکنند؛به این ترتیب که کار اخترشناسی نظری ارایه شرحی بر رصدها و وظیفه اخترشناسی رصدی اثبات علمی نتایج پیش بینی شده در نظریه هاست.
اخترشناسی آماتور: در طول تاریخ اخترشناسان آماتور در بسیاری از کشف های مهم اخترشناسی نقش داشته اند و اخترشناسی یکی از معدود رشته هایی است که در آن افراد آماتور نقش بسیار فعالی دارند و مخصوصا در کشف و مشاهده پدیده های گذرا و محلی امیدوارکننده ظاهر شده اند.به طور کلی اخترشناسان آماتور با استفاده از تلسکوپهای دست ساز خودشان بسیاری از پدیده های کیهانی و اجرام سماوی را مشاهده می کنند.آن ها بیشتر به دنبال رصدکردن ماه،سیارات،ستارگان،دنباله دارها،باران های شهابی و بسیاری از اجرام موجود در عمق فضا مانند خوشه های ستاره ای،کهکشان ها و سحابی ها هستند.یکی از شاخه های اخترشناسی آماتوری،عکس برداری کیهانی است که طی آن فرد آماتور از آسمان شب عکس برداری می کند.بسیاری از افراد آماتور تلاش می کنند در مشاهده اجرام خاص تبحر لازم را کسب کنند و با توجه به علاقه فردی خود کار مشاهده خود را تخصصی تر کنند.اغلب آماتورها مشاهدات خود را در طول موج های مریی انجام می دهند و تعداد محدودی هم این کار را در مورد طول موج های نامریی تجربه می کنند. آنها در تلسکوپ خود از فیلترهای فروسرخ استفاده میکنند و یا از تلسکوپهای رادیویی کمک می گیرند.کارل گوتر یانسکی یکی از پیشگامان اخترشناسی رادیویی آماتوری است که در دهه ۱۹۳۰ آسمان را در طول موج های رادیویی مشاهده کرد.تعدادی از افراد آماتور از تلسکوپهای دست ساز یا تلسکوپهای رادیویی که برای تحقیقات اخترشناسی ساخته می شوند و در اختیار افراد آماتور قرار میگیرند استفاده میکنند.اخترشناسان آماتور در پیشرفت های علم اخترشناسی سهم بسزایی داشته اند.این رشته یکی از معدود رشته هایی است که در آن افراد آماتور ایفای نقش می کنند.آن ها می توانند در برخی اندازه گیری ها شرکت کرده و در اصطلاح مدار سیارات کوچک مفید واقع شوند.همچنین افراد آماتور در کشف دنباله دارها و رصد ستاره های متغیر نقش بسزایی دارند.پیشرفت های حاصل شده در زمینه تکنولوژی دیجیتال به افراد آماتور اجازه می دهد تا در رشته عکس برداری کیهانی به موفقیت های چشمگیری دست پیدا کنند.
تاریخچه اخترشناسی: از دیرباز انسان ها چشم هایشان را به آسمان دوخته و با حیرت و تعجب سوال هایی در ذهن او پدیدار شده اند…این نقاط کوچک چیستند؟! این تیرهای درخشان که با سرعت عبور میکنند چیستند؟! جهان هستی چقدر میتواند بزرگ باشد؟! آیا حیات در خارج از زمین هم وجود دارد؟! این ها گوشه ای از سوال های بی شمار انسان در طول تاریخ بوده است.علم اخترشناسی از کهن ترین علوم جهان به شمار می رود به طوریکه قدمت آن به چند هزار سال می رسد.
در گذشته های دور انسان ها با نظرهای ساده ای به آسمان ها فکر میکردند و لی با گذشت زمان در میان آن ها افرادی با نظرات منطقی تری به آن فکر میکردند که همین هم باعث گسترش و توسعه این علم شیرین شد.از قرن هیجدهم تا کنون را دورام کیهانی می نامند به دلیل اینکه بیشترین پیشرفت بشر در این زمینه مربوط به این دوران است.
توسعه دهنده های علم اخترشناسی: تا کنون دانشمندان و شخصیت های برجسته ای توانسته اند به توسعه این علم پسیع کمک کنند از جمله: استیون هاوکینگ(فیزکدان مشهور)،آلبرت انیشتین (فیزیکدان نظری آلمانی)،بوموسی جابر بن حیان(دانشمند و کیمیاگر و فیلسوف ایرانی ملقب به پدر شیمی)،ویلیام هاگینز(ستاره شناس انگلیسی)،مسیو ژرژ هانری ژوزف ادوارد لومتر(کشیش و فیزیکدان بلژیکی)،پییر دولاپلاس(اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی)،ادوین پاول هابل(دانشمند اخترشناس آمریکایی)،گالیلیو گالیله(دانشمند ایتالیایی)و صدها دانشمندان دیگر که خدمات ارزنده ای به این علم شگفت انگیز کرده اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا